Maaike Gottschal
Mijn werkzaamheden als wever vallen onder de performance kunst, muziek, taal, filosofie... Ik zie het als het maken van verbindingen in ruimte en tijd en als een praktijk van verwerkte betekenis. Voor mijn CrossYart onderzoek naar verwerkte betekenis zal ik het boek ‘De actualiteit van het schone’ van Gadamer gebruiken om begrippen die in dit boek aanwezig zijn te verbinden met mijn langlopende onderzoek naar (geweven) textiel als taal. Vanuit het verlangen om meer te weten te komen over de verbindingen die ik zie tussen eeuwenoude textielculturen en de moderne kunst wil ik mij verder verdiepen in de praktijk van Anni Albers, en meer specifiek haar werk en onderzoeksperiode in Zuid Amerika en haar docentschap op het Black Mountain College.
< Uitvoering van de letter 'P' (Dada, Dear Marcel) 18 x 18 meter, uit mijn publicatie ‘Ola Linea, the Self Striping Stripe’, 2024. Beeld: Kim de Hoop
Lisa Sebestikova
Mijn werk kenmerkt zich met name door site-specific installaties met als doel om een dialoog tot stand te brengen tussen de locatie en de installatie. Ik streef naar een eenvoud die balanceert tussen associatie en vervreemding. Mijn CrossYart studie komt voort uit het verlangen om de connectie met de ander en de omgeving te onderzoeken en zo meer inzicht te krijgen in verschillende vormen van interactie en hoe ik deze beter kan toelaten en toepassen binnen mijn werk. Het onderwerp verdeel ik in drie onderdelen: Sturing - het regisseren en bepalen van de beweging door de ruimte; Aanraking - als vorm van verbinding en het letterlijk kunnen dragen (van een object), Inmenging door een ander – bijvoorbeeld een toeschouwer, performer, componist, schrijver of collega-kunstenaar
< ‘Tides’ ontstaan uit een residentie bij het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk, 2024
Luuk Smits
In mijn studie onderzoek ik de spanning tussen handmatige en machinale arbeid, geïnspireerd door materialen en beelden uit (gesystematiseerde) bouw- en productie-industrie. Mijn werk beweegt tussen uitersten: videocompilaties die de onophoudelijke stroom van bouw- en constructiehandelingen tonen, en balans sculpturen van achteloos verzamelde materialen die een meditatieve rust uitstralen. Ook in gefotografeerde observaties van imperfecties in de openbare ruimte zoek ik naar stilte, reflectie en het niet-ingrijpen als tegenpool van de industriële dynamiek. Door studie en dialoog wil ik inzicht krijgen in hoe ik interventies bewuster kan inzetten, hoe intuïtieve kennis een rol speelt in mijn werk en hoe mijn proces mogelijkheden schept voor verbinding.
< Video installation, Madskills at CCA, Montreal 2024 Beeld: Mathieu Brouillard 2024
Udo Prinsen
Muziek en beeld zijn voor mij onlosmakelijk met elkaar verbonden. Binnen de rijke wereld van muziekvisualisatie spreekt de grafische partituur mij enorm aan. De visuele taal van een partituur, gecombineerd met een live uitvoering door musici, zet al mijn zintuigen in werking, ook de interne. Ik vraag me af of ik, zonder ervaring in de muziek, ook kan componeren. Een grafische partituur biedt mij de mogelijkheid om dit verlangen te volgen: een ingang om als beeldmaker muzikaal de diepte in te gaan. Vragen als: Waar komt deze fascinatie vandaan? Wat doet het met me? Wat vind ik ervan? Wat wil ik ermee, en wat kan ik ermee? staan aan de basis van mijn onderzoek
Dewi de Nijs Bik
In mijn studie wil ik mij bezighouden met het vormgeven van een experimentele poëtica die zich enerzijds actief engageert - d.w.z. die een kritische houding aanneemt ten opzichte van haar politiek-maatschappelijke onderwerpen - maar die anderzijds ook een vruchtbaar alternatief biedt voor de heersende conventies binnen de westerse, kritische praktijk. Hoe ziet een maatschappelijk-geëngageerde poëzie eruit die niet alleen van een afstand de scheuren in het systeem wil tonen, maar tegelijkertijd het repareren (of " reparatieve") hiervan vindt in diezelfde verscheurdheid?
<Indolente, poëzie bundel, 2023
Victorine Pasman
Zijn we in staat voorbij ons mens georiënteerde denken te komen en om niet-menselijke perspectieven in te nemen? Deze vraag houd mij bezig in het huidige tijdperk van klimaatverandering en zeespiegelstijging. Tegenover de bedreiging van het water voor ons mensen staat ook haar mysterie, onder andere van het leven dat zij herbergt. Ik ben geïnteresseerd in wat we kunnen leren van onderwater organismen in hun habitat; bijvoorbeeld hoe spelen en communiceren ze? In mijn werk is het publiek altijd een belangrijke, interactieve deelnemer en uiteindelijk is mijn doel om via mijn bevindingen uit het onderzoek het publiek deelgenoot te maken van dit niet-menselijke (onderwater) perspectief.
<Jellyfish performance, 2023
Pieke Bergmans
Mijn werkomschrijvingen gaan vaak over het maakproces en het materiële object terwijl ik het wil hebben over actuele, maatschappelijke en culturele kwesties. Met mijn werk wil ik de wereld een spiegel voorhouden en een ervaring meegeven. Het narratief (de zachte kant) blijft vaak in verhouding op de achtergrond. En de techniek (de harde kant) op de voorgrond. De zachte kant wil ik verdiepen met inhoudelijk onderzoek en naar de voorgrond brengen. Deze periode van reflectie bij CrossYart is ook een kans om mijn motivaties helder te krijgen en uit te zoeken welke verhalen het meest urgent zijn om over te brengen met mijn werk.
< fragmenten uit het studie procesdocument, 2024